top of page

25 jaar artiest - Anekdote 18 - Touwtjes in handen

Het is vandaag DUBBEL FEEST!

Anekdote 18: “100 maanden geleden had ik de touwtjes in handen”


Het was het voorjaar van 2012. Mijn telefoon ging. Aan de andere kant van de lijn sprak een regisseur van een voorstelling, wie jaarlijks in de grote zaal van het Stadstheater van Zoetermeer een show realiseerde met allemaal Zoetermeerse initiatieven. Eerdere edities had ik met hem samengewerkt vanuit mijn rol toentertijd bij het jeugdcircus van Zoetermeer. Dit jaar was hij van plan een voorstelling te creëren in de sfeer van Cirque du Soleil en vroeg hij mij na te denken over mogelijkheden.



Een afspraak werd gepland. Ik zat thuis bij hem op de bank. We bespraken de mogelijkheden die het jeugdcircus kon bieden, uiteraard was ik ook zo vrij om mijn eigen optredens hierin mee te nemen. Binnen Zoetermeer was ik immers het gezicht geworden van het jeugdcircus, buiten Zoetermeer had ik in de rest van Nederland mijn eigen netwerk al jaren opgebouwd met mijn entertainment bedrijf.


Al een aantal jaren speelde ik een marionette act (als steltloper liep ik op stelten, een andere artiest liep eronder aan touwtjes). Dit idee is een keer spontaan ontstaan als tiener tijdens een regenachtige en rustige dag in Familiepark Drievliet, waar ik jarenlang als vakantiebaantje in het entertainment team werkte. Dit idee toonde ik aan Rob, de regisseur van de voorstelling. Hij was direct enthousiast en vertelde dat hij dit voor zich zag met een ballerina als marionet. Of ik daarvoor open stond? Natuurlijk, altijd leuk om met anderen samen te werken en nieuwe personen te leren kennen. Rob wist de geschikte danseres hiervoor: Vera!


Vera danste al jaren bij de dansstudio van Ricardo. Samen met Rob, Ricardo en Vera ging ik aan de slag met een nieuwe act met een combinatie van steltlopen, dans en magie. Samen met mijn collega Laura had ik een stijldans act op stelten, ook deze act werd onderdeel van het grotere geheel. De acts werden als rode draad door de voorstelling heen geschreven. In de zomerperiode ben ik hiervoor regelmatig bij de dansstudio geweest om te repeteren. Vera leerde ik steeds beter kennen als een ontzettend lieve, creatieve jonge vrouw met een enorme passie voor dans en theater.


Het was september. Het weekend van de uitvoering was gekomen. Het gordijn ging open met de waanzinnige muziek van Alegria. De muziek werd gespeeld door het Theaterorkest, live gezongen door een goede zangeres en begeleid door een harpiste die ik al jaren heel goed kende. Dit nummer was de opening van de show. Op hoge stelten liep ik het toneel op, uit een lege illusie verscheen de ballerina. Samen vertoonden we een choreografie waar ik de touwtjes in handen had. Nog steeds krijg ik kippenvel als ik terugdenk aan het applaus van dat moment. En dat was pas de opening van de show!


Na deze fantastische avonde bleven Vera en ik afspreken. De vonk was overgesprongen! Op 26 november was het toch echt zo ver… Wij kregen een relatie! Wij zijn letterlijk aan elkaar gekoppeld. 100 maanden geleden had ik de touwtjes in handen.


Zoals je hebt kunnen lezen, heb ik de afgelopen weken verschillende anekdotes uit mijn leven als 25 jaar artiest gedeeld. Inmiddels heb ik in 12 landen mogen spelen, verdeeld over 3 continenten, met de laatste jaren zo’n 2 miljoen live publiek. Maar dit verhaal… is zonder twijfel het beste uit mijn leven! De meest dankbare herinnering ooit.


Dankjewel @Rob en @Ricardo!

Dankjewel Vera voor de afgelopen 100 maanden :)


Lees alle anekdotes over de afgelopen 25 jaar op www.showman.nl/blog


bottom of page